Ayna Hikayesi 2. Yılını Kutluyor :)

11 Mart 2016'da "Doğuş" adlı yazımla başlayan blog serüvenimin bugün tam 2. yıl dönümüydü. 😊Vee çook mutluyum. İyi ki yazmaya başlamışım.😍

Neden yazmayı seçtim?

Çünkü yazarak mutlu oluyorum. Duygularıma, düşüncelerime ve hayatıma daha bir anlam katıyor yazmak. Beni çoğalttığını hissediyorum. Benim için yazmak, madde alemiyle mana alemi arasındaki en hakikatli köprülerden biri. Yaşamın sadece,  ye-iç, yat-kalk, doğ-öl arasındaki koşuşturmadan ibaret olmadığını duyumsadığım yerde olmak gibi iyi geliyor bana. Asıl hayat amacımı gerçekleştirmenin yolu benim için; yazmak. Bu yolun hep tiyatro olduğunu düşünmüştüm ama, görüyorum ki o, hayatın bana sunduğu iki yoldan ilk seçtiğimmiş. İkinci seçme hakkımızsa hep saklı duruyor. Ben de, hayat içerisinde kendimi ifade ediş biçimim olarak yazmayı seçtim. Kendini ifade edebilmek için, kendini tanıman gerek! Kendini tanımak ve hayatı tüm benliğinle hissedebilmek içinse, yüzüne ve yüzünden evrene, yani aynaya bakmalı insan. Bunun için de, cesaret gerek! İlk yazımda da yazdığım gibi: 

Hayat paylaşınca güzelleştiğine göre, ben de tüm cesaretimi toplayıp aynaya baktım. Çünkü etrafa bakmaya alışmış olan bizler için aynada kendine bakmak zordu. Baktım ve 'ben'i gördüm. Aynamı ışığa çevirdim, kainatı gördüm.

Kadim zamanlardan beri hep yanımdaymış gibisine tanımadan bildiğim, kendime çok yakın hissettiğim insanlarla tanıştım. Bu dostların varlığı ve sıcaklığı başımı döndürmüş olacak ki, insanları tanıma aşamasında bazen aceleciliğimi fark ettim. Akışta kalmayı seçerek, yol ayrımlarında bıraktım onları. Bir gün yeniden aynı yolda buluşabilmeyi dileyerek...  Bu iki yıl içinde karşılaştığım herkese çok teşekkürler. İyi ki varsınız💖


Bu 2 yıllık dönemde bloğumun "Gelecek Vadeden Bloglar" içinde yer alması,  3. Blog Yazarları Çalıştayı'na davet edilmenin onurunu da yaşattı bana. Başarı, diğerlerinden özel olduğunu hisssetmek olmadı benim için hiç bir zaman. Biliyorum ki kimse, diğerinden daha kıymetli değil! Her insan, kendine özgülüğünde zaten mükemmel ve çok özel. En güzel ödül ve başarı kendimin bir adım daha öteye gittiğimi, geliştiğimi hissetmek. O yüzden de GVEB'de yer almak ve Çalıştaya katılmış olmak çok değerliydi benim için. Her ikisinin de, bloglar arasında hiyerarşi yaratmak değil, yeni blog yazarlarını özendirmek amacında olduğunu tüm kalbimle biliyorum. Ve başta sevgili Evren olmak üzere, emeği geçen herkese tekrar teşekkür ediyorum.

Dört sayıdır, günlük internet gazetesi Akhisar Postası'nın, aylık yayımlanan Edebiyat Sayfası'nda yazıyorum. Bloğumun dışında ilk ve tek yazdığım yer, yine memleketime nasipmiş :) Zaten başka yerde yazmak için hiç girişimim de olmadı. Kendiliğinden gelişti her şey. Bugünse Ayna Hikayesi adeta bir doğum günü hediyesi aldı; gazetede minnak bir köşe 😊 Oleyy! Aslında hayalimdeki iş diyebilirim. Ama bu büyük bir sorumluluk demek benim için. Hele ki, hissetmeden yazmamayı prensip edinmiş biri olarak, belli periyotta yazı yazmak bana nasıl hissetirir bilemediğimden henüz bu sorumluluğa hazır olup olmadığıma karar vermedim.  Öte yandan Editörüm, Ali Özenç Çağlar öyle babacan öyle güzel bir öğretmen ki yazma konusunda bu kısacık süre içinde bile bana kattıklarına teşekkür etmeden geçemeyeceğim. Biz insanlar birbirimizi yanlış anlamaya o kadar yatkınız ki, bunu sizlerle paylaşmamdan başka bir sonuç çıksın istemem. (Paranoyak olduk artık bu sistemde yahu 😜) Ben ülkenin en önde  gelen, en yüksek tirajlı gazetesinden teklif almış gibi yansıtıyorum zannetmeyin kendimi. Yerel bir internet gazetesi sonuçta. Ama, "Beni İzmir Değil, Google Tanısın" yazımda da anlattığım gibi, benim için önemli olan popülerlik değil, işlevsellik😉 Yoksa çağımızda popülerlik için bin türlü yol var. Benim yolum o değil! Amacım; takipçi sayısında inanılmaz rakamlara sahip olmaktansa, hayata bakış açısı benimle aynı olanlarla paylaşıp, birlikte gelişmek. Gerisi harbiden tırıvırı 😏 Başarı neydi bir tekrarlayalım yeri gelmişken o halde :) Kendime ve aynı zamanda hayata katkı olmaktı. Her şeyin hayırlısı diyelim en güzeli 😍

Bloğum sayesinde tanışmadan tanıdığım, sevdiğim, sizlere çok teşekkürler 💖💖💖
İyi ki doğdun AYNA HİKAYESİ 💖💖💖 

Bana sunulan Aytül'ü reddettim. Kendimi arıyorum. Arayış ve buluşlarım aynada birleşti. Yazma dürtüme, hikayelerin sınırsızlığının çekiciliği de eklenince, Ayna Hikayesi doğdu. Kendimden doğduğum yere, Ayna Hikayesi'ne hoş geldin...