Ejder Nefesi

Geçmişin gölgeleriyle huzursuzlanan zihnine, geleceğin bilinmezliğini mi ekledin bir de? Olduğun yerde, acı ve kaygıyla büzüştüğün yetmedi mi? En güçlü yaşam belirtisi olan, nefesini duyuyorum oysa... Bir ejderhanın nefesinde hayat bulmuş gibisin. Öyle sıcak, öyle yakıcı... Soluğun en çok seni yakar görmez misin? Duyguların, güçlü bir hortumun içinde paçal olmuş. Bulanık sulara dönmüş göz pınarların. Bacakların ve kolların, damarlarında kan dolaşmayan Pinokyo'dan ödünç almışsın gibi duruyor.

Burada, böylece oturarak acın diner mi? Altındaki döşek gibi kararmış kalbinle, kaç asırdır gizlendiğini sanırsın dünya dertlerinden? Derdini boynuma sar, ellerini ver, gözlerime bak. Nefesimle nefes vermeye geldim.

Görünmez zincirleriyle hapsettiler seni ateşin içine. Şeytana boyun eğmek de neyin nesi şimdi! Çıkmanın hep bir yolu varken hem de. Dişe diş, göze göz diyen savaş naralarına inat, can'ınla can'a yaşam kat. Çok bildiğini sanan diğerleri gibi, mutluluğu çok görür olmuşsun kendine. Mum alevine karışıp kül olan, onunla yeniden doğan bir pervane kadar aşk kalmadı mı içinde? Ateşin dansını sunuyorum sana. Aşkla kül ol da, yeniden 'sen' ol diye!

Göremediğin, bilemediğin karanlıklarda savunamazsın kendini. Karanlığın gözleriyle görmeyi öğrenmen gerek. Bir ayna al eline, bak şimdi... Yabani ürkekliğini bir kenara bırak. Bir kendin var gözlerinin içinde. Bakmaya daha fazla cesaret ettiğin her an, daha da çoğalırsın. Yeryüzünün gebe toprağı gibi bedenin. Her hareketinle filizlenir tohumlar. Her yanı çatlak içinde kalmış aynan, yenilenir yeniden. Işık dolunca ruhuna, karanlıklarda açan yıldız çiçekleri yeşerir göz yuvarlarında. Gördüğün şey; ejderin nefesindeki ateşten doğan çocuğunun, ana rahminden çıkışını kutlayan sevinç göz yaşları olacak. İşte o zaman, karanlığın gözleriyle görmeye başlarsın.

"... Sen yanmasam, ben yanmasam, biz yanmasak, nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa? ..." diyen Nazım Usta gibi, ateşten doğacak aydınlıklara inananlar için...



NOT :  Akhisar Postası - Şiir Öykü/Edebiyat Sayfası 5. sayısında, Nazım Hikmet'in doğum günü olan 15 Ocak tarihinde yayımlanmış olan yazımdır. Edebiyat Sayfası, Ali Özenç Çağlar tarafından hazırlanmakta ve her ayın 15'inde okuyucuya sunulmaktadır.