Vasiyetimdir (Teşekkürler Hayat ;) )

Mercedes Sosa - Teşekkürler Hayat;

"Öldükten sonra, isterse çöp tenekesine atsınlar.Ölü bir beden için, nasıl çürüyeceğinin anlamı yoktur.Aslolan; ruhun! " derdi babam.Tabii ki, öyle olmadı.Ruhunu da bedenini de sevgi ve saygıyla geleneklerimize uygun olarak uğurladık.Özlemle anıyorum...Bugün ilk kez Mercedes Sosa'dan haberdar oldum.Tanıyanlar; "Yaa! Yeni mi duydun?". Tanımayanlar da "O da kimmiş?" diyeceklerdir.Sondan başlamak istiyorum ben.Babamın sözlerini hatırlamama sebep olan; Mercedes Sosa'nın cenazesine dair okuduklarımdı.Ve aklımdan keyifli bir vasiyet yazmak geçti.Vasiyetin keyiflisi olur mu demeyin :) Buyrun😍 ;

"Cesaretin ve evrensel sevginin bu muhteşem sesinin ölümünü takiben Latin Amerika Katolik dünyasında ilk kez bir şey oldu.5 Ekim günü Devlet Sarayı'nda naaşını ziyarete gelenler, çok sevilen şarkısı; "Alfonsina y el mar"ı söyleyerek geçtiler önünden...
Bir cenaze, 'Şarkılarla Veda'ya şahit oldu."

Kendi cenazemi hayal ettim bir an.Sosa'nın cenazesindeki gibi şarkılı olmaz büyük ihtimalle benimkisi.😉 Geleneksel yapımız malum.Ama, harika bir veda biçimi bence.Hep birlikte, benim için, beni hissederek söylenen bir şarkı, eminim ruhuma çok iyi gelirdi.😉 Belki o güne kadar ben de bir şiir yazarım.Ve ardımdan, bu şiir okunur kim bilir.😍 İnanıyorum ki; ölen kişinin son gününü neler yaparak geçirdiğinin defalarca konuşulduğu, acıklı ama yavan sohbetlerdense, beni sevgiyle uğurlamakta olduklarını belki hissedebilirdim.Arada bir yakaladığımız; -aynı duyguda, aynı kişi için, aynı zamanda yaşanan- 'kalplerin birleşmesi' için de muhteşem bir fırsat olur bence.Her şeylerden sıyrılıp, sadece o anın, hep birlikte ve aynı duyguda yaşanabilirliğini hayal etmek bile müthiş.Aytül'e veda meditasyonu gibi, gönüllü bir gönül birlikteliği...😉💕

Hiç bir cenaze doğum gibi coşkulu duygular uyandırmıyor insanda.İlla ki, ayrılığın verdiği hüzün çöküyor.Hem de, tüm ağırlığıyla... Benim de kendi adıma, (babamın dediği kadar olmasa da;) öldükten sonrası için bir beklentim yok aslında.Çünkü ölüm, sonsuzluğa doğru devam eden yolculuğuna bir uğurlama.Öte yandan da, hayatın kutsallığına inandığım, ve yaşamayı çok sevdiğim için, hem kendim, hem de herkes için sağlıklı yaşlanarak, uzun ve mutlu bir ömür yaşayalım dilerim.Ve bu yazı, sevimli bir vasiyet olarak kalsın burada.Çooook uzun yıllar umarım.😊

Sedat Kaya'nın yazısından alıntı:

"1935'te Arjantin'in yoksul mahallerinde bir kız çocuğu gelmişti dünyaya.. Annesi Fransız, babası yerli halktandı.. 15 yaşında ailesinden gizli girdiği ses yarışmasında birinci oldu.. Opera sanatçısı olması için eğitim bursu vermek istediler, reddetti. "Zenginlerin şarkıcısı olmam" dedi..
Sesi çıkmayanların sesi oldu.. Kısa sürede ünlendi.. Yoksulluğun, sömürünün, direnişin şarkılarını söyledi.. Askeri darbelere karşı çıktı..
Latin Amerika'nın annesi oldu..
Mercedes Sosa oldu..

Yıl 1971 idi.. Mercedes Sosa Şili'li şair Violeta Parra'nın şiirlerine beste yapıyordu.. Bir tanesinden çok etkilendi.. Şiirin adı "Teşekkürler Hayat"tı..

İspanya, yıl 1939... Franco'nun "milliyetçiler"i, ordu, kilise ve sermayenin desteğiyle insan avı başlatmıştı.. İlk hedef devrimcilerdi, tutuklananlar en ağır işkencelerden geçiyor, konuşmayanlar asılıyordu. Bir haziran sabahı 18 yaşındaki tarım işçisi devrimci Carlos asılmadan az önce kilisenin atadığı işbirlikçi papaz Carlos'un hücresine girdi... "Evladım, adettir" dedi, "Son bir isteğin var mı?..Dua ister misin?"
Carlos papaza baktı, güldü ve bağırdı: "Gracias A La Vida!”

"Teşekkürler Hayat", İspanyolca "Gracias A La Vida", 1939 yılında İspanyol devrimci Carlos'un asılmadan önce söylediği son sözlerdi.. Şili'nin Nobel ödüllü ilk şairi Violeta Parra şiirleştirdi ve Mercedes Sosa bu şiiri Carlos'un anısına besteledi...
Şarkı kısa sürede tüm dünyaya yayıldı.. On yıllarca yoksulların, tutsakların, devrimcilerin şarkısı oldu.. Eylemlerde, direnişlerde slogan oldu..
Kariyeri boyunca 40 albüm yapan Mercedes Sosa'yı dünya en çok bu şarkıyla sevdi,bu şarkıyla uğurladı: "Teşekkürler Hayat"...
*. *. *

TEŞEKKÜRLER HAYAT

Teşekkürler hayat, verdiğin her şey için..
Hayatın sesi ve kelimelerim,
düşüncelerim, sözlerim..
Annem, dostlarım, kardeşim ve parlayan güneş
ve aşkın izleri için..
Teşekkürler hayat, verdiğin her şey için;
Duyduğum tüm sesler; gece, gündüz,
ağustos böcekleri, kanaryalar, çekiçler, motorlar, köpek bağırışları, rüzgar
ve yarin sakin fısıltıları için..
Teşekkürler hayat, verdiğin her şey için;
Caddelerinde, göl kıyılarında, dağlarında
ovalarında, leb-i deryada yahut suya hasret çöllerinde
ve evlerinde yorulan adımlarım için..
Teşekkürler hayat, her şey için..
Yıkıntılardan kendimi yeniden yaratabildiğim
ve yeniden hayata sunabildiğim için
kahkahalarım, göz yaşlarım
ve bu şarkı için.
Her şey için teşekkürler.."

"Bugün uğurlandığı günün yıldönümü..

Anısına saygıyla..

Ve her zamanla umutla..."

Gracias A La Vida..