Gebe Uçurtma (Mayka/Maykoçino)

Bisiklet sürmeyi yeni öğrendiğinde arkandan seni destekleyen her kimse, bıraktığı anda düşmedin mi sen? Ben düştüm.Bacak aramdan dizime kadar mosmor oldu bacağım.Sonra cesaretim kırıldı.O acıdan çok; tekrar düşmekten, savunmasızca teslim olmaktan korktum.Henüz deneyimlemediğim, öğretilmiş, ama kendimin sandığım korkularım var, henüz aşamadığım.Bazı çaresiz hissettiğim zamanlar var; savunmasız yakalandığım... An'ı yaşamak deriz ya hep, yaşadığım An'ın içinde kaybolmuşluklarım var.Kendimi bulma derdinde bile değilken üstelik... Sadece yaşama tutunmak için kendimden kopuşlarım var.

Hatıraları karıştırdım az önce.Neleri saklamışım inanamadım kendime.İlk dizeleri benim el yazım, kalanıysa başka bir elce tamamlanmış.Peçeteye yazılmış şiiri okudum; o günün kokusuyla.Bir gece sahilde şarkı söyleyerek yürürken, önümüzden yürüyen çiftin, şarkıya eşlik edişi geldi aklıma, gülümsedim o anki gibi.Yine tanışmadan buluştu duygular.Pek de beceremediğim resimler gördüm bir dosya içinde.Parmak boyasıyla yapmıştım birini.Siyah saçlı bir kız vardı.On parmağım boyalıymışcasına, seyrettim o resmi.Seyretmekle yetinmedim yaşadım.Nasıl kendimi yansıtırım diye boyarken itinayla, nasıl da yitirmiştim o sıra benliğimi.Hazırlıksız...

Acıdan ilk midem attı çığlığı.Delice bağırmak, isyan etmek, o lanetli enerjiyi nasıl boşaltmak istedim, yapamadım.Damarlarımda dolaştıkça çoğaldı, dayandı boğazıma.İlk nefes darlığım başladı böylece.Sanki biri burnumu tutmuş da, ağzımın içine, leş kokusuyla salınmıştı fırtına.Gözlerimden yaş olup fışkırsa, ya da hava, suya dönüşse; belki düzelirdi.Ama olmuyordu.Boğazımda kıldan ince sırat köprüsüydü artık nefes.Düşünce yanılacak ateş değil, içime çekemezsem yok olacağım havaydı cehennemim.Ya oradan geçecek, ya boğulacaktım havasız.

Ruh bedenden ayrılmış, astral seyahatte.Bedense, gereklilik kipinin kölesi."Mal da yalan, mülk de yalan.Var biraz da sen oyalan." diyeceğim Yunus gibi ama, ben ancak oyalanmayla zaman kazanmaya çalışıyorum astral seyahatlerimde.Mal mülk de neymiş, karnın doysun, barınsan yeter.Her kaçış, kaçış değilmiş meğer, çare aramakmış kendince.Nefes almadan ne kadar kalırsın suyun içinde?  Ben deniz kızı değilim ki!  Deniz kızı, 'Ben'in içinde.Yani benim; Mayka'nın...

Ruhumu hor gördüm yıllarca.Sevgiye aç, arsız sandım.Öte yandan sevgi doygunuydu da, sevgisizlikle yeni karşılaştı, ondan mı çırpınışı diye, tutundum kendime.Kendimle kendim, hep kendini aradı; hangisi diye.Savaştı, sevişti, hırpanladı, sevindi...

Bir el değdi elime.Sonra anne gibi sardı şefkati.Ne zaman dokunsa tanırım onu.Saf sevginin ellerini hiç unutmadım ben.Tüm hatırlayamadıklarım için, en büyük dayanağım oldu her zaman.Tanıdığımdan emin olduğum en güvenli eller onlar.Şefkatin elleri.Onun adı Maykoçino.Bense onun Mayka'sı...

Yakamozum oldu, ateş böceğim ya da.Balık adam olsun istedim ama, karaya aitti.Suyun altındaki ülkeme ancak ben götürüyordum onu.Ayda parlayınca gözlerim, şair oluyordu.Sözcüklerine tılsım oluyordu ay ışığım.Onun tılsımıysa; bana nefes... Ruhunla, sen olmasını bilenlerle, kolay karşılaşmaz insan her zaman.Hatta, hayat boyu bu şansı olmamış olanlar da var.Büyük acıların çıkış kapısına ulaşabilenler bulabiliyordur belki aşkın hasını, kim bilir...

Papatyaların her yaprağının yeni bir sayfa olduğunu senden öğrendim.Süslü uçurtmanın koptuğunu sandığın ipi var ya; o da hiç var olmadı belki...Uçurtmanın ipinin elinde mi durması lazım hem? Parçası olmak da değerli değil mi? Yine gebeyim bugünlerde, parçalarımdan yeniden doğmaya.
                                                                                                       Gebe uçurtma; Mayka...

AY SEN MİSİN ?
Bazen bütünleşen, bazen hançer olan.
Ay sen misin?
Bazen deniz feneri olan, yakamozların içine dolan
Ay sen misin?
Yalnızlıkları ağlatan, uzaklardan ışık saçan
Ay sen misin?
Gecelerin tek rengisin, yüreğimin meleğisin
Ay sen misin?
                                         Maykoçino'dan - Naninoya, Mayka'ya ...