JAYA / (Dansın Sesi 2)

Şimdi gözlerimi kapatıyorum.Yeniden açtığımda, Jaya'nın gözlerine bakıyor olacaksınız.Tabii cesaretiniz varsa...

Ben, jaya. Sancılı bir doğumla gelmedim buraya.Her şey birdenbire oldu.Yeryüzünün tuvale yansıyan görüntüsü, görüntüm.Su tanecikleriyle yayılan, bildiğin ve bilmediğin kokulardan oluştum.Kokumdadır ruhum.En büyük korkumsa; karanlık.Göremediğime, bilmediğime karşı nasıl savunurum ki kendimi?..Oysa karanlığın öte yanını çok severim.Renklerime kavuştuğum, ışıkla aydınlandığım, dansımla ruhumun sesini duyurduğum yerdir orası.Karanlık biter gözlerimi kapatışımla.Ve biter korkular da...Karanlığın gözleriyle görmeyi öğrendiğimden beri, gölgeler karanlığa gömülü.Hiç uyanamayacak birer mumya gibi...
Herkes kadar hiçkimseyim.Ve herkes kadar herşeydeyim.Ben, Jaya'yım...

Kendi kendimin ölümlü Tanrıçası, birinin anası, diğerinin sevdasıyım.Hayatta kalabilmek için, ve varlığımı hissedebilmek için devam ettiğim yolculuğumda; sahnelerin aranan dansçsıyım.Dizimdeki alelade sıyrıkta duruyor çocukluğum hala.En görünür yerde durduğu halde, kimilerinin göremedikleri o sıyrıkta.Sonuca giden kestirme yola girerken, yolda olduklarını unutur bazıları.Halbuki, yolculuktur güzel olan.Kabuk bağlayan yaralar çoktan silik bir iz olmuştur nasılsa.Kestirmeleri seçenlerse, artık flu bir bulut gibi, arada bir görünüp yok oluyor yalnızca.

Büyük acılarım olmadı, derin kederlerimi saymazsak.Sırrını kendimin çözebileceği sırlarım var.Sınırlar yürümesini bilmeyenler içinmiş.Yolda olduğunu unutup, sonuca gidenler için belki de...Yolun tadına varanlarsa, hiç yürünmemiş olanı seçerler.Kendi masalını, kendine ait kelimelerle, kendi inşa edenlerdir onlar.

"Dile ki uzun sürsün yolculuğun.
Merakın hiç azalmasın.
Gençlik de hayret ve merakın bir terkibi değil mi?

Kendi masalını, kendine ait kelimelerle, kendin inşa et
Yolda olduğunu unutmadan dilediğin kadar oyalan.
Kendi seçtiğin yol verecektir seni sana.

Acele etme!
Dile ki uzun sürsün yolculuğun.
Serüven dolu, bilgi dolu olsun.
Nice yaz sabahları olsun.
Eşsiz bir sevinç ve mutluluk içinde
Ne öğrenebilirsen öğrenmeye bak bilgelerden."
                                   
                            (Kavafis'in "İthaki" şiirinden)


Şimdi gözlerimi kapatıyorum.Yeniden açtığımda, Jaya'nın gözlerine bakıyor olacaksınız.Tabii cesaretiniz varsa...

NOT :    Jaya, Mata Hari ve Isodora Duncan kadar gerçek, ama gerçek olamayacak kadar da ütopik bir kadının hikayesidir.Tümünü "Jaya"  yan başlığıyla yayınlayacağım.Hiçbir bölümü birbirinin devamı olmayan, ama bütünün parçaları olan hikayelerden oluşacak bir Ayna Hikayesi...