Corona Günlerinde Sigarayı Bıraktım / Bu Yöntemle Siz De Bırakabilirsiniz

Eyy Sigara, Güç Bende Garii 💪🏆

Görmüş olduğunuz fotoğraf bir kutlama fotoğrafıdır🎉 Az önce son sigaramı içip, süs olarak duran ve kullanmaya kıyamadığım denizkızı kültablama söndürdüm. Yanına da bir soda açarak en sevdiğim bardağıma doldurdum. Limon ve çilekle tatlandırıp, ruhuna el fatiha diyerek, içtim üstüne. Yıllar süren bu esaretten kurtuluş, bunu hak ediyor bence :)

Yaklaşık olarak 1 yıl önce aslında sigara içmek istemediğimi, sırf alışkanlıktan bunu sürdürdüğümü fark ettim. Aydınlanma öyle birden kafamda bir ampul yanmasıyla olmadı tabii. Bu konuda ilk etkilenişim kızım sayesinde oldu. Biz ebeveynler, çocuklarımız için endişelenip onlar için iyi bir hayat isteriz hep. Fakat onların da tek varlığının biz olduğunun üstünde durmayız çoğu zaman.  Ne de olsa biz yetişkiniz ve hallederiz düşüncesiyle, kaybetmekten korkmalarını göremeyiz genelde.  Ona, sürekli, işimin çok stresli olduğunu ve işi bırakınca sigarayı da bırakacağımı söylerdim. İşten ayrılalı 4 yıl olmasına rağmen, başka bahaneler buldum sonrasında. O kadar bir uzvum haline getirmişim ki bu küçük canavarı, onsuz yaşamın nasıl olacağını unutmuştum. O yüzden bir deneme yapmaya karar verdim geçen yıl.  Adı üstünde deneme diye çıkmıştım yola. Yani ara vermek oldu bu da tabii. Ama bu kez bir acaba'yla çıkmadım yola, kararla çıktım. Ne istediğimdem eminim ve diyorum ki; "Eyy sigara, güç bende gari😉

Corona Günlerinde Sigarayı Bıraktım (Sigarasız İlk Gün)

Yazının buraya kadar olan kısmını gece yazıp yatmıştım. Ve bugün sigarasız ilk günüm. Bir önceki paragrafta geçen yıl sigarayı bırakma denememden bahsetmiştim ya, şu anda da aynı durum hakim. Fakat büyük bir fark var; o denemeydi, bu ise karar ;) Neyse, şu ana dönecek olursak, yapmam gereken bir şey varmış da, yapmıyormuşum gibi hissediyorum. Klasik tiryakilerin aksine, normalde çayla, kahveyle sigara zevki diye bir tanımlamam olmadığı için o bölümü kolay atlattım. Alışkanlık yönünden beni asıl zorlayan yemek sonrası oluyor. Bir de vücudumda nikotin düştüğü zamanlarda zorlanıyorum. Az önce, geçen seferden kalan nikotin sakızımı çiğnedim biraz destek olsun diye. Yani, bazen normal sakız çiğnemek de bu anları atlatmakta faydalı olabilir. Su, veya diğer içecekler de beni rahatlatanlar arasında. Süreç herkeste farklı işleyebilir tabii. Ben kendi deneyimimi paylaşıyorum sonuçta. Bunları da özellikle sizinle paylaşmak istedim. Belki sigarayı bırakmak isteyen bir dost okur yazdıklarımı ve yardımım dokunur, kim bilir ;) Buraya kadar okuyanlar arasında; "hıhı, tabi tabi, ilk günü yazmış sonra başlar yeniden" diyenler varsa diledikleri zaman diliminde yorum yazabilirler. Ben sözümün arkasında olmaya devam edeceğim😎

Bu arada sigarayı bırakmak için kendime 2020 hedefi koymuştum. Yani, bu yıl içerisinde bırakmaya kararlıydım zaten. Ama her sigara bağımlısı gibi, ben de erteliyordum. Vee, gözle görünmeyen, minnak, ölümcül bir virüsle tanışıverdi insanlık. Corona virüsün en çok da solunum üzerinde tahribat yaratıyor oluşu, kararımı hızlandırmam için bir mesaj niteliğindeydi benim için. Aslına bakarsanız yaşadığımız bu durumun hepimize çok şey anlattığını ve her birimizin kendimize düşeni fark etmemiz gerektiği bir dönüşüm sürecinde olduğumuzu düşünüyorum. Ben payıma düşeni alıp corona günlerinde sigarayı bıraktım.

Bu Yöntemle Siz De Bırakabilirsiniz

Bu noktada benim çok işime yarayan bir yöntemden bahsetmek istiyorum. Yani; Allen Carr Yönteminden. Türkiye'deki uygulayıcılığını Emre Üstünuçar'ın yaptığı bu yöntemle, 6 saatlik bir seminer sonrası sigarayı tamamen hayatınızdan çıkarmış oluyorsunuz. Fakat seminere katılamayanlar için de bir jesti var Emre Üstünuçar'ın.  'Bırakmak İstiyorum' adlı, belgesel niteliğinde bir filmi var kendisinin. Benim sigarayı bırakmamda en büyük destek, bu film oldu işte. Vee şiddetle izlemenizi öneriyorum.

Allen Carr Yöntemi, sigaranın zararlarını anlatmadan, sigarayı bırakmanızı sağlayan bir yöntem. Zaten -Emre Üstünuçar'ın da dediği gibi- bunları tekrar sıralamak, sigara içicisinin zekasına hakaret olur. Zararlarına değil de, neden içtiğinize odaklanmanızı istiyor. Zevk veriyor, tadını, kokusunu seviyorum, rahatlatıyor, stresimi alıyor, arkadaşlık ediyor... gibi içme sebeplerimiz olur genelde biz tiryakilerin. Bu yöntem diyor ki, ne zaman gerçekten bırakmak isteyeceksin ve bu listedekiler ne zaman anlamını yitirecek, işte o gün kafanda bitirebileceğin gündür. Yani asıl zor iş bu, yüzde 95'ini oluşturan psikolojik bağımlılıktan kurtulmak. Gerisi madde bağımlılığı kısmı. Ve sigara bağımlılığının vücudunuzdaki bitme süreci kaç gün biliyor musunuz? Sadece 3 gün! Evet 3 gün dayandığınız takdirde, aslında tamamen fiziksel kısmı bitirmiş oluyorsunuz.

Siz de, "Yahu, bütün zararlarını biliyorum da sigara içmek benim tercihim" diyenlerden misiniz? 4000 zararlı madde içeren bu kanser çubuğunu içimize çekerek, nasıl hala "sigarayı seviyorum da ondan içiyorum" diyebiliyoruz acaba? Yoksa, biz madde bağımlısı olmuş olmayalım? Aslında, sigara içmeme halinde ortaya çıkabilecek hallerden kaçıyoruz. Kişiyi bağımlı kılan şey madde değil, o maddenin ne işe yaradığına dair olan yanlış inançlar. Bağımlılığın temelinde maddeye olan bağımlılığımız yüzde 5 düzeyindeyken, onun bizim için yaptığını zannettiğimiz şeylere inandırıyoruz kendimizi. Oysa, yediğiniz yemeği, içtiğiniz kahveyi, çayı, ya da rakıyı özel yapan sigara değildir. Özel yapan o anı yaşayan sizsiniz.

Doktorların Kullanıldığı Sigara Reklamları

Son olarak bu sigara bırakma ritüeli kapsamında daha önce duyduğum bir bilgiye dair de bir şeyler söylemeden edemeyeceğim.  Sigara içmek, bir madde bağımlılığı aslında. Tek farkı, çook uzun yıllar öncesinden beri normalleştirilmiş olması. Sigara şirketlerinin sigara tanıtımı için reklamlarda doktorları kullanarak, doktor tavsiyesiyle satış yaptıklarını biliyor muydunuz? Tabii o dönemlerde gazete ve TV reklamlarında doktorların yanı sıra din adamları, papazlar, ünlü futbolcular, çizgi film karakterleri, hatta bebekler bile kullanılmış. Daha ne denilebilir ki, he canım sen getir üstünü...

Ben, içimdeki küçük nikotin canavarını beslemeyi bıraktım. Görünmeyen minnaklarla savaştığımız bu günlerde bir yerden başlamak gerekiyordu öyle değil mi ;) Zehrin esaretini bıraktım. Bu yazıyı okuyan Sevgili dost, umarım Kayahan'ın;  "yolu sevgiden geçen herkesle bir gün bir yerde buluşuruz"dediği gibi seninle de tekrar buluşuruz. Sağlıkla, ve sevgiyle açılsın hep yolumuz.

 Var oluşa aşkla...