Hayal Molası



https://aynahikayesi.blogspot.com.tr/2017/01/hayal-molas.html


Hepimiz, 'önceki hayat olsaydı/varsa' diye başlayan cümleleri  zaman zaman kurmuşuzdur sanıyorum.Kendi adıma, hayatımın her yaşında benzer cümleler kurulan sohbetlerim oldu.Çoğu makara gırgır olsun diye 😊 Hiçkimse bir kral/prenses olmak varken, köle olmayı hayal etmez herhalde.Bazen de; "Yahu, ruhum fakir, hayal kurarken bile muhteşem bir villa değil de, bahçeli ev hayali kuruyorum" benzeri bir cümle kurarız azla da mutlu olunacağını gösteren, ama yaşadığımız dünyanın beğeni kurallarına aykırı düşen.İyi de, düşler kural tanımaz ki zaten.

Pekiii, en derinlerinizde sakladığınız, en özel düşlerinizi hatırlamaya ne dersiniz?

Kimisi; "Amaan ne saçma, kızım gerçeklere bak, ne acılar çekiliyor dünyada.Sen kalkmışsın yok önceki hayat, yok hayaller diyorsun" da diyebilir.Evet, büyük acılar yaşanıyor dünyada.En duyarsızımızı bile içine çekecek kadar hem de.Bu konuda söyleyecek, yazacak çok söz var.Ama hepsi aynı yere çıkıyor nihayetinde.Geçen gece en eski dostummla yazıştık bir süre.O kadar duyarlı ve bu yüzden o kadar acı çekiyor ki, bir yaralı sokak hayvanı görse elinden geleni yapar.Ama iyileştiremezse, günü resmen kahır içinde geçer.Tanıdığı, tanımadığı her canlı için acı çeken bu yüce gönülün sakinleşmeye ihtiyacı vardı.bir süre yazarak konuştuk.Ve biliyorum ki, ikimize de çok iyi geldi.Yazışmalarımız esnasında güzel bir söz çıktı ortaya.

Acılara tutunma, acıyı teslim al.

En büyük acıları yaşamış olan insanlar dahi, hayatlarını -bir yanları eksilmiş olsa da- sürdürmeye devam ediyorlarsa, hepimiz yapabiliriz.Açlık, savaş, ölüm, vahşet -ve bunların yanında en tatlı kalan- aşk acısı yüzyıllardır var.Ve var olmaya da devam edecek gibi görünüyor maalesef.Bunları elbette yok sayacak değilim.Sadece, Cem Şen'in dediğine kulak verirsek daha güzele varırız diye düşünüyorum: "Acıyı gözlemlemeliyim.Bu da acıdan kaçmak yerine, dönüp acını kaynağına ilerlemek anlamına gelir.Taocu aydınlanma yolunda buna; korkunun üzerine gülümseyerek yürümek denir."
Ara Not: (İsme tıklayarak yazının tamamına ulaşabilirsiniz.)

Bu arada keyif verecek bir hayal kurma durumu için bile utanır olduğumuzu fark ettim😩Yine de teslim olacak değilim.O halde, 'önceki hayat hayalime/oyunuma' geçebilirim.

Kim, ya da ne olmuş olmak isterdiniz?

En sevdiğim çiçek, Papatya genellemenin aksine.Sakin, uyumlu mizacımın içinde, içine sindirmeden kabul etmeyen asi bir 'ben' var.O yüzden belki de 'herkesin sevdiklerini'  ya da, tüm öğretilmiş duygu ve düşünceleri hep reddettim.Kendim öğrenip deneyimledikten sonra kabullendiğim kendi gerçeklerimi bulana kadar.Yedi kat yerin altından çıkıp, saçının arasına takılıveren asi bir Papatya gibi.Bir sürü yaprağım, ve her yaprağımda ayrı bir 'ben' var.Dişi yaprak, anne yaprak, dost yaprak, yazar, oyuncu, Sindirella ........

Çocukluğumda mahallemizin teyzeleri beni görünce önüme oturakoyarlardı.Hemen hepsi rahmetli oldu.Ama bana harika anılar bıraktılar. "Aytül annen artık bilemiyor.Sen güzel ovuyorsun" derlerdi. Kaçış yok, ovardım.Durum şimdi de pek farklı değil ya gerçi 😊 Ama seviyorum birilerinin ağrılarının şifasına katkıda bulunmayı.Bazen öğretmeyi deniyorum birileri de bana masaj yapsın diye.Sırrı basit aslında bu işin.Hissederek dokunmak.Konsantre olup dokunduğun her noktayı hissedersen, karşındakinin tepkilerini gözlemleyerek onu da hissetmiş oluyorsun. Kaynağa varabiliyorsun böylece.Şimdiye kadarki, masaj öğretmenliğimde sınıfı geçen tek öğrencim kızım olduysa da, bunu da başarı varsayıyorum 😊 Hiç bir yeni çağ akımının içinde yer almaksızın enerjinin büyüsüne inanıyorum.İşte bu yüzden, ben, önceki hayat hayalimde Papatyanın taç yaprağının, bir Şaman Kadın olduğunu düşlüyorum.

Az önce gazlı içeceğin kapağını açmayı becerememiş ellerin şifası ne derece olursa artık 😊 Mesele kendinin özel yetenekleri olduğunu zannetmek değil tabii ki.Hepimiz özeliz, ve hepimiz eşitiz özümüzde.Mesele, sıkıcı/üzücü dünya meselelerine küçük ve tatlı bir hayal molası sadece.

Şimdi sıra sizde.Bugün kendinize bir hayal molası zamanı ayırın.Gözlerinizi kapatıp düşleyin sadece.Kim ya da ne olmak isterdiniz? 💖




Hayal Molası Hayal Molası Reviewed by Aytül Laçin - aynahikayesi.blogspot.com on Cumartesi, Ocak 07, 2017 Rating: 5

22 yorum:

  1. Akla zor gelen bir seçim, papatya:) Papatya, her zaman incinmeye müsait zarif bir çiçek. Her bir yaprağına farklı anlamlar yüklemek seçiminizi bu yöne itmiş olabilir mi?
    Ben şahsen bu soruda zorlandım. Yok, bitki ya da hayvan olmak istemezdim sanırım. Evet, ben arkasında çok sayıda eser bırakan bir sanatçı olmak isterdim. Bu mimar, müzisyen ya da yazar olabilirdi. Dünyada kısa bir süre misafir oluyoruz. Geriye bir şey bırakmadan yaşayıp gitmektense bu hayatı yaşamamayı tercih edenlerdenim. Ama ne yazık ki bu tercihi bize bırakmıyor doğa...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sorunuzun yanıtı 'Ezginin Günlüğü'nün "Papatya" şarkısının sözlerinde gizli ;)
      Ne güzel ;) Oyuna katıldığınıza çok sevindim.Sanatçı olmuş olmayı ben de çok isterdim.Siz de günlüğünüzle, kalıcı bir eser bırakmış olacaksınız ;) Bize bırakılan tercih belki de, elimizden gelenin en iyisini yapmaktan başka bir şey değildir.

      Sil
  2. Değişik, ilginç bir yazı olmuş. Hayallerin zenginliğine inanıyorum. Ama hayalle gerçeği karıştırmamak lazım. Çok fazla hayal kurmak, dış dünyayla bağlantıyı kesiyor.
    Ancak enerji akışına inanıyorum.Bazı insanların yaklaşımı, pozitif tutumu rahatsızlıklarda etkili olabiliyor.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayalle gerçeği karıştırmaya başlamak çok tehlikeli bir nokta gerçekten.Fiziksel veya ruhsal travmalar sonucunda, uyuşturucu bağımlılarında görülme olasılığı var.Gerçekten kaçış bir nevi.Kopuş noktası.
      "Ya Mucizeler Gerçekleşebilirse" yayınımda; "Gerçeklik dahilinde, sınırların ötesini hayal ediyorum." demiştim."Gerçeklik dahilinde" sözü iki söz arasındaki sınırı çizmiş gibi ;) Çok teşekkürler, sevgiler benden de...

      Sil
  3. Güzel bir yazı. Kaleminize sağlık. Hayallerle zenginleştirmeli dünyayı. Kurduğumuz hayali çok istiyorsak ben olacağına inanıyorum. Tabii şartlar dahilinde ve ulaşılabilir olması dahilinde. Bugüne kadar hayalini kurduğum, çok istediğim şeylerin çok azına ulaşamadım. Tabii bu olmayacakları anlamına gelmiyor:) Bazı hayaller yılla yıllar alıyor gerçekleşmek için. Acılara tutunmak, acısız yaşanmaz hale getiriyor insanı. Bazen acı bile bağımlılık yapabiliyor. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazı yazdıklarınla daha bir tamamlandı.Acının bağımlılık yapması konusunda da haklısın, Şartlar ve ulaşılabilirlik dahilinde hayallerin gerçekleşeceğinde de.Teşekkürler, sevgilerimle...

      Sil
  4. Ben de pahalı olan çiçeklerden ziyade kır çiçeklerini çok severim.Yazı motive edici olmuş ve hemen +1 yaptım tabi ki :)Sağ ol canım benim :)

    YanıtlaSil
  5. Değerle fiyat ayırımının farkındalığından olsa gerek ;) Çok teşekkürler canim ;)

    YanıtlaSil
  6. Tamam o ovucu çok uzakta arama benim :))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Annem arada nasıl kaynamış tatlı tosbiğim ;)Yanıt yazmadan atlamışım ya ;)
      Canım benim sonunda buldum seni ;)

      Sil
    2. Benimkilerde kaynıyor meraklanma bu aralar Allah kerimliğim sorun etmem Canım benim ....

      Sil
  7. Sınıfımda uyku saatini sevmeyen öğretmenlerden olduğumdan,
    Çocuklarımla,genelde buna benzer dramalar uygulardım,
    gözleri kapatıp sadece minik bir kuş olduklarını söyleyip,en az on dakika hayallerini kurmaya yardım ettiğim hikayenin sonunda,çoğunluk uyurdu da benim gibi uykuyu sevmeyen yaramazlarla,arkadaşları uyurken resim yapparak hayallere devam ederdik...Özledim ben çocuklarımı...Bayılırlar oyuna,benim gibi...
    ama evimde hobilerimle olmak ve onlarla hayallere dalmak daha çok hoşuma gidiyor şimdilik...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir nevi meditasyon gibiymiş yaptığınız.Öğretmenlik çocuklara bilgi yüklemek değil, hayal güçleri gelişmiş, sorgulayarak düşünmeyi öğretmekten sonra bilgi vermek değil mi aslında.Ama senin gibi gerçek öğretmenlerin sayı oranı ne durumdadır bilemiyor olsam da, varlığınızı bilmek umut veriyor.Eminim çocukların da seni çok özlüyordur canım öğretmenim.35 yıl önce tanışmış olduğum ilkokul öğretmenim doğum günümde aradı birkaç gün önce.O da senin gibi bir öğretmen ve sizlerle gurur duyuyorum.İyi ki varsın Merih öğretmenim.

      Sil
  8. Bu arada yazmayı unuttum ; Dokunmak senin bahsettiğin manada harika bir enerji verir...
    gerçekten keşke herkes birbirine,dokundurabilse,ne biçim bir aura olur du düşünsene.
    hayali bile güzel....!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Brawo sana.Bu hayal ötesi hayal, belki de dünyanın çıkış yolu için bir araçtır kimbilir ;)
      Hayaller genelde tek başına kurulur ama iki kişi aynı hayali çeşitlendirebiliyorsa, işte bu muhteşem oluyor ;)
      Telepatik olarak sarıldım kocaman ;)

      Sil
  9. Şifacı şaman kadını neden bilmem ben de bir an seni öyle düşündüm Aytülümm. Yaralı yüreklere küçük dokunuşlar yapan ❤. Ve bembeyaz yaprakları olan papatya evet tam senlik hem asil hem sade :). Önceki yaşamım varmıydı bilmem yada olsaydı ne olurdum? Sanırım ben bir savaşçı olurdum ama öyle elinde kılıç asıp kesen bir savaşçı değil. Elinde kalem ile cehaletle savaşan bir savaşçı olurdum. Üstelik de bunu herşeyi göze alarak yapardım. Şimdi düşününce Şener Şen'in Uğur Yücel ile oynadığı Eşkiya filmi geldi aklıma ve oradaki son sahne. Geçmiş yaşamımda değil ama sonraki yaşamımda hücrelerimle bir çiçeğe, mesela bir Gelinciğe can vermek isterdim. Sanırım beni en iyi ifade eden çiçek de Gelincik olurdu :) ❤❤❤

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Harikasınn canimm.Gelecekteki savaşçı gelinciğim benimm ;)
      Aslında şu anda daha önceki yazıda isimle sıfatlardan bahsetmiştim ve sıfatların geçiciliğinden.Asıl sıfatlar hayat boyu edindiğimiz ünvanlar değil, bizi biz yapan niteliklerimiz.
      Aynada görünen o gölge(gelincik) sendin demek ki ;)

      Sil
  10. Güzel yürekli Aytülcümm:)))
    Yazını 3'e bölmüş olsam da aksamadan bitirdim, gülümsedim, hak verdim, takdir ettim :)
    Gözlerimi kapadığımda büyük olasılıkla uyuyacağım için şimdilik denemiyorum ama gerçeklerde çok sıkıştığımda yazına uğrayıp güzel bir hayalde başrol oynayacağım ;)
    Çok sevgilerle!

    YanıtlaSil
  11. Canim Dağınığım yaa ;)Çok teşekkürler.Gerçeklerde sıkışmadan gelll.Başrol sensin.

    YanıtlaSil
  12. Ay ben hemen bildim balerin veya modern dansçı olmak isterdim. Bazen hepimiz suçluluk duyabiliyoruz sanırım dünyadaki gelişmelerden dolayı güzel şeyler yaşarken ama yaşanılan kötülüklerin solumlusu biz değiliz bunu da unutmamalıyız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayy ben de ben de hepsini olmak isterdim ;)
      Bizler sorumlu olmadıklarımızdan bile üzüntü duyarken, asıl sorumluların umursamaz cehaletiyle karşılaşıyoruz ne yazık ki.Ve haklısın Deryacım güzellikleri yaşamaktan vazgeçmemeliyiz.

      Sil

Blogger tarafından desteklenmektedir.