YÜREĞİMİZE DARBE ALDIK

Hava aydınlanmak üzere.Ama gün aymıyor bugün.Kesin yine uyumadan önce seyrettiğim bilim kurgu filmleriyle, tüm dünyadan gelen haberlerin üzerimde yarattığı sıkıntılar, sokak ağzıyla dışarda bir yerlerden gelen kavgalar, kötü olan ne varsa toplanmış ve rüyalarımı kabusa çevirmiş olmalı.

İlk yapılması gerekenin sakin kalmak olduğu gün bugün.Coşku ve öfkeyle ayağa kalkışların nefrete dönüp, küpe zarar vermemesi gereken gün.Ülkemde ve dünya tarihinde asla unutulmayacak tarihi kabus günü bugün.

Herkes televizyondan ya da sosyal medyadan bir şekilde haberdar durumdan.Bunları tekrar etmeyeceğim o yüzden.Siyasetçiler canlı yayında gece yarısı, hocalar ayakta.Bir kanal kapatılırken, haberci olmayan alelade biri vardı yayında.Ne yapacağını bilmez bir halde, kendisini Türkiye'nin izlediğinin farkında olmadan korkmuş ve çaresizce oturup kalkıyor.Bir diğer kanalda sunucu(?)  "it" ve benzeri sokak ağzıyla program yapıyor... Bombalar, uçaklar, asker, polis, halk ...Karmakarışık kafaların her birinden yükselen seslerin, ipleri en gerdiği gün bugün.

Kınamıyorum.Lanetlemiyorum."Nasılsın" sorusuna verdiğimiz, ezberlenmiş bir "iyiyim"le geçiştirmekten öteye geçemeyen, ezberlenmişliğiyle anlamını yitirttiğimiz şarkı nakaratlarına dönmüş, söyledim de görev tamamlandı iç rahatlığını duymuyorum çünkü.

Sadece sabah oldu.Ama güneş henüz doğmadı bugün     ...    ...   ...