Challenge/1 - Ayna Gibi

• Challange / Meydan Okuma // 1 //  Beş Sözcük - Sen

Akşam Sefası bloğunun sahibi arkadaşımda gördüm ilk kez challenge/ cellinc olayını.Merak ettim anlamına baktım internetten.Çok da açıklama bulamadım.Anladığım kadarıyla mim gibi, ama değil.Ne güzel anlattım demi ;) Bilmemek değil, öğrenmemek ayıpmış diyerek  bu challenge'in ele başını buldum.Sonik Hanımmış kendisi.Berfin sağ olsun sen de yaz deyince, içinde buldum kendimi ;)

İlk soru; Beş sözcükle kendini anlat.

Başkalarını anlatmak farklı oluyor.Hakkında düşündüğünüz sözcük kırıcı olmasın diye kaçınsanız da bazen, yine de daha kolay gibi.Kendini anlatırken de önce, güzel yanları geliyor insanın aklına. Egonun karşı konulması güç yanından mıdır bilmem ;) Arkadaşlarım sosyal medyadan faydalanıp arkadaşlara sormuşlar kendilerini.Ben de iki arkadaşıma sorabildim.Çünkü insanların kafası o kadar meşgul ki kendileriyle, bana beni anlat diyemedim.

Emily dedi ki; "Kural tanımaz, eğlenceli, unutkan, dost, çekici."

Nurlu güzel; "Saf, dost, marjinal, unutkan ..." dedi ;) Gerisini yazamayacağım.Çünkü iş geyiğe döndü ;)

Kızım; "Yaratıcı, iyimser, çekici" deyip diğer ikisini düşünüyordu ki, kötü özellik de olabilir dememle, içinde tuttukları dökülüverdi.Laf sokmayı ve kendimi haklı çıkarmayı seviyormuşum.Nayııırr! Öyle değilim tabii ki.Hep ergenlikten bunlar ;)

İnatçı, garantici, açık görüşlü, yaşama sevinciyle dolu, çılgın (kırık ;) da eşimin 'saklı literatür'ünden çıkanlar oldu ;) İyi oldu bu sorular, gerçekleri öğrendim.Yani ben kötü yönlerim de olabilir diyerek onların işlerini kolaylaştırmaya çalışırken oldu mu şimdi bu? Pek de güzel oldu,çok da güzel oldu.Ne kadar demokrat bir aile olduğumuzu da tekrar anlamış olduk.

Ama asıl soru; "kendini anlat"mam üzerineydi, başkalarının anlattıkları değil.Yine de başka gözlerden bakmak da eğlenceli oldu kendime.Sevdim ben bu challange'ı.

Gelelim soruya cevabıma;
*İnatçı: "Ayak direyen, inat eden, direngen.Başlıca bir görünüş olarak özgürlük ihtiyacının anlatımıdır.Bazen özgürlük tutkusuna kadar yükselebilir" diye yazıyordu kaynaklarda.Benimki biraz da; gözlem ve deneyimlerim çerçevesinde oluşmuş, aynı zamanda kendimle birleşmiş bir inatçılık sanırım.Hayır demesi gereken yerlerde kendini korumaktan aciz insanlara, ve baskıyla isteklerini yaptıran her şeye asilikle karşı koyuş sanki.

*Uyumlu: "Çevresine karşı, kendisi ve toplum için yararlı olacak biçimde tepki yapabilme yeterliliği olan yada bu yeterliliği eyleme dönüştüren (kişi)" Sanırım bu ilk iki özellik, birbirinin zıddı olarak geldi bir araya.Zaten zıtların birliği de bu değil mi? ( Burada yazar'ın başında bir ışık yanar ve diyalektiği kendisinin bulduğuna zanneder ;) )

*Marjinal : "Toplumda bir kümenin içine girmeyen, onun en ucunda yer alan, aykırı (kimse).Entel ve entellektüel sözcüklerinin karıştırılmasına benziyor bu sözcük.Çünkü entellektüel olmaya özenen ancak, bunun için yeterli niteliği kazanmamış kimseyle, aydın kişileri bir sayanlar bile oluyor.Marjinallik de biraz öyle.Aykırı olmaya özentim, -dışarıya hiç çıkmamış olsa bile- gençlik yıllarımda kaldı.Halihazırda süren aykırı yanımsa; uçlarda bir görüntü sergilemeyi seçtiğimden değil, aynada kendimi arayışımdandır.Ayna gibi yani.Hep var olan, ama fark edilmeyeni hissedebilme isteğinin sonucu olan bir görüntü topluma farklı geldiği için;  Marjinal.

*Güvenilir : Annem bazen benim için "kessen söylemez" diye bir tabir kullanırdı.Yine aynı hissi veren bir anım da var.Çalıştığım bir iş yerinde üç çalışan olarak, patronla sohbet ediyorduk bir gün.İki arkadaşıma da gelecekteki hallerine dair düşündüğünü söyledi.Birine, garsonluğa devam edeceğini, diğerine; kendi restoranını açacağını söyledi.Sonra sustu.Dayanamayıp; "Ben,ben?.." dedim."Senin ne olacağını bilmem de, birilerinden kaçsam ve bir çuval altınım olsa sana saklanırım.Sen beni kimselere vermezsin." dedi.Tabii çok onore oldum.Ama şimdi insanın kendini güvenilir addetmesi de pek etik değil yani.Bu kısmı, beni tanıyanlara ve tanıyacak olanlara açık bırakmalıyım.

*Bencil/Fedakar : Eh yazar diyalektiği artık bulduğuna göre, beşinci özelliğim de içsel hesaplaşma olsun.Görüntüye dair tanımlamam da, bakan gözlerin görme biçimine kalsın.Kendine uzanan el kimden veya neyden olursa olsun, illa ki tutar.Yeter ki; inansın.Ve yapabileceği her şeye hazırdır.Ama insan doğasının ilkelliği peşini bırakmaz bazen.Ego yapışır üzerine yapışkan bir sıvı gibi.Fark etse de kurtulması zaman alır.

Sevdim ben bu etkinliği 😊 Kendime meydan okumak sanki.Ya da yüzleşme.Ayna gibi ya da... Hep var olan ama, fark edilmeyen....
Ayna Hikayesi, kendimden doğduğum yer olduğuna göre, deneyimlerimi analiz edebilmeme yardım eden -yol arkadaşım-  değil mi zaten?..


Ve son olarak, -birkaç denememin ardından- beğendiğim tek şiirimin de bu yazıda olmasını istedim.

"Kurallarım ol, kuralsızım ol.
Tanrım ol, tanrı tanımazım ol.
Tanrıların ve kuralların olmadığı bir yerde,
Yaşayalım kendi kurallarımız, ve kendi tanrılarımızla."
                                                            Aytül'den İnciler ;)


İncelemek, yada katılmak isteyenler için sorular: